در واپسین روزهای تابستان، بریتانیا روزهای گرمی را تجربه میکند؛ روزهایی که نه تنها رکورد دار گرمترین تعطیلات سالهای اخیر است بلکه میتواند آبستن اتفاقهای نادری در دنیای سیاست این کشور هم باشد. آنچه مسلم است، امسال تنها این دانش آموزان و دانشجویان نیستند که برای ماه سپتامبر و شروع سال تحصیلی خود را آماده میکنند؛ نمایندگان مجلس عوام هم با تمام شدن تعطیلات تابستانی میتوانند تاریخ بریتانیا را طور دیگری رقم بزنند. بهرغم دهههای گذشته که معمولا بحث و جدال در مجلس عوام این کشور پیرامون میزان مالیات بر درآمد و مسایل بیمه اجتماعی و آموزش همگانی میگذشت، این روزها همهی آن دغدغهها در موضوع برگزیت ناپدید شده است.
در حقیقت چالش برگزیت آنقدر بزرگ و مبهم شده است که حتی زبدهترین کارشناسان هم از اظهار نظر قطعی در اینباره خودداری میکنند. یکی از مهمترین دلایلی که موضوع خروج بریتانیا را هر لحظه پیچیدهتر میکند، کمبود آمارهای حقیقی در این رابطه است.
بهطور مثال، در طول دو دههی اخیر، شهروندانی که در این کشور زندگی میکنند به خرید مواد غذایی که از اروپا به اینجا صادر شده است، عادت کردهاند. محصولاتی که شامل مواد غذایی، میوهجات، منسوجات و حتی بسیاری داروها میشود. اما با جدا شدن این کشور از اتحادیه اروپا مشخص نیست که چه بر سر واردات اروپایی این کشور خواهد آمد.
موضوع بحران دارو، مواد غذایی و سوخت در گزارش محرمانهای که به رسانهها هم درز کرد، مطرح شد. آن گزارش به طور صریح به مشکلات پس از برگزیت و حتی اعتراضات خیابانی اشاره کرده بود؛ هر چند بلافاصله چند تن از وزرای کابینه، اطلاعات آن را قدیمی و غیر قابل استناد خواندند.
موارد بسیار دیگری، مانند این گزارش وجود دارد که به محض طرح شدن با ضدیت از طرف مقابل، مواجه میشوند و همین اخبار ضد و نقیض مردم این کشور را با ابهامات بزرگی روبرو کرده است.
از یک طرف بوریس جانسون با اعتماد به نفس بالایی از آمادگی کشور برای مقابله با خروج بدون توافق صحبت میکند و در تمام سخنرانیهایش به تاریخ نهایی برگزیت۳۱ اکتبر اشاره میکند؛ و از طرف دیگر جرمی کوربین، رهبر حزب مخالف دولت، حزب کارگر، سقوط کشور در دره برگزیت و تشکیل دولت موقت و همهپرسی مجدد را مطرح میکند.
در هفتههای اخیر جرمی کوربین، از نمایندگان مخالف برگزیت بدون توافق و رهبران احزاب دیگر درخواست همکاری برای رای عدم اعتماد به بوریس جانسون در پارلمان را کرده است.
موضوعی که امروز به شکل علنی، بسیاری از آنان پیشنهاد آقای کوربین را پذیرفتند و توافق کردند تا در اولین روزهای کاری مجلس عوام، به دنبال برنامهای برای توقف کامل برگزیت بدون توافق بوریس جانسون باشند.
امروز بیش از ۱۱۶ نماینده پارلمان در جلسهای که به دعوت حزب کارگر بعمل آمده بود شرکت کردند. آنها در این جلسه اعلامیهای را به امضاء رساندند که در صورت تعطیلی مجلس عوام به دستور بوریس جانسون، این گروه قادر باشند پارلمان جایگزینی را به سرعت تشکیل بدهند. این اعلامیه پس از صحبتهایی که اخیرا بوریس جانسون در مورد دستور تعطیلی مجلس عوام برای عدم مواجه با رای عدم اعتماد زده بود، صورت گرفت. تمام این تلاشها برای جلوگیری از خروج بدون توافق از اتحادیه اروپا است که به نظر میرسد دولت در پی اجرای آن است.
اگر چه، در این میان برخی نمایندگان محافظه کار که مخالف استراتژی بوریس جانسون هستند، تا جایی با جرمی کوربین همکاری خواهند کرد که صرفا خروج بدون توافق را رقم بزنند ولی آنها حاضر به پذیرش دولت موقت به رهبری جرمی کوربین نیستند.
بوریس جانسون که به تازگی با رهبران کشورهای صنعتی جهان، جی ۷ ملاقات داشته است، صحبتهایی در خصوص موضوع برگزیت و توافق جدید با این اتحادیه را مطرح کرده است. هر چند موضوعات دیگر و از جمله مسائل مربوط به ایران توجهات بیشتری را به خود جلب کرد تا توافقات بر سر موضوع برگزیت در بریتانیا.
به همین دلیل بسیاری منتقدین معتقد هستند که، بهرغم تلاشی که بوریس جانسون در طول سفرش داشت تا نشان بدهد به دنبال توافق دیگری با اتحادیه اروپا است، در عمل او قدم مثبتی در این رابطه بر نداشت چرا که او و اعضای کابینه به دنبال خروج بدون توافق از اتحادیه اروپا هستند.
مسئلهای که در موضوع سیاست خارجی بریتانیا هم به وضوح قابل دیدن است. بوریس جانسون بهرغم اینکه سعی میکند به حفظ برجام از طرف این کشور تاکید کند اما در حقیقت دنباله رو سیاستهای ایالت متحده آمریکا است. او در این سفر به موضوع عدم دسترسی ایران به سلاح هستهای تاکید کرد و از سیاستهای ایران در منطقهی خاورمیانه و رفتارهای به قول او مخرب انتقاد کرد. دو موضوعی که بارها کشور آمریکا هم به آن تاکید کرده است.
در نهایت اگر بوریس جانسون موفق به حفظ مقام نخست وزیری خود شود، با توجه به علاقهای که بارها در مورد نزدیکی به مواضع دونالد ترامپ و کشور آمریکا از خود نشان داده است، به حمایت بیشتر از او خواهد پرداخت.
اگر چه در روزهای آتی، بریتانیا ممکن است شاهد اتفاقات نادری باشد که از زمان شکل گرفتن دموکراسی و نظام پارلمانی در این کشور آن را تجربه نکرده است.