کانون نویسندگان ایران، با انتشار بیانیه‌ای از اعتراضات مختلف مردم در گوشه و کنار کشور به وضعیت مصیبت‌بار خود حمایت کرده و برخورد خشن حکومت با معترضان را محکوم کرده است.
در این بیانیه گفته شده است: «کانون نویسندگان ایران سرکوب اعتراض‌ها و اعتصاب‌های مردم را محکوم می‌کند و بر اساس منشور خود، از حق آزادی همگان بی هیچ حصر و استثنا، برای بیان مطالباتشان دفاع می‌کند و از همه اهل قلم، روزنامه‌نگاران مستقل، فعالان اجتماعی و مردم آزادی‌خواه می‌خواهد به سانسور تن ندهند و بیانگر رنج‌های مردم و خواسته‌های برحق آن‌ها باشند.»
در بیانیه کانون نویسندگان به اعتصاب کارگران صنعت نفت، نیشکر هفت تپه، اعتراضات مردم خوزستان به بی‌آبی، ناتوانی حکومت در تامین واکسن و مهار ویروس کرونا و فقیرتر شدن مردم پرداخته شده و رسانه‌های رسمی کشور به دلیل چشم فروبستن بر این همه نابسامانی، مجریان سیاست سانسور خوانده شده‌اند.
در بیانیه کانون نویسندگان در توضیح سیاست سانسور گفته شده است: «سیاست سانسور سال‌هاست راه تنفس فرهنگ، دانش، اقتصاد، محیط زیست و در یک کلام راه تنفس زندگی متمدنانه را بسته است؛ سیاستی که با سرپوش گذاشتن بر زشتی و پلیدی، و انکار فساد و رانت‌خواری، و در سایه‌ی استبداد مطلق، به آن‌ها مجال رشد سرطانی می‌دهد؛ سیاستی که واقعیت را سانسور می‌کند، با این گمان باطل که حقیقت هرگز از پرده برون نخواهد افتاد. واکنش‌های صریح و گسترده مردم در سال‌های اخیر نشان می‌دهد که این "سیاست" از کار افتاده است.»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
بیش از ۳۳۰ تن از سینماگران، نویسندگان و فعالان فرهنگی و هنری نیز روز چهارشنبه ۳۰ تیرماه، طی بیانیه‌ای با مردم معترض استان خوزستان اعلام همبستگی کردند. در روزهای اخیر، گروه‌های مختلفی از هنرمندان، از جمله سینماگران مستند و نیز برخی از چهره‌های سرشناس هنری و فرهنگی با انتشار بیانیه‌های گروهی و اظهارات فردی، از وضعیت جاری کشور انتقاد و به‌ویژه با «مردم تشنه خوزستان» اعلام همبستگی کرده‌اند.
در بیانیه کانون نویسندگان ایران نیز در همین زمینه گفته شده است: «مردم خوزستان می‌دانند که خشکسالی و بی‌آبی امروز منطقه‌شان، منطقه‌ای که در سالیانی نه‌چندان دور بخش عمده‌ای از محصولات کشاورزی کشور را تولید و تأمین می‌کرد، پیامد سیاست‌های غارتگرانه و مردم‌ستیزانه‌ای است که در سه چهار دهه‌ی گذشته به اجرا در آمده است. مردمی که در بخشی از سال به علت پدیده‌ی ریزگردها از هوای سالم محرومند، مردمی که گاهی در گرمای پنجاه درجه برق ندارند، مردمی که نخلستان‌ها، کشتزارها و دام‌های‌شان رو به نابودی است، مردمی که اکنون به آب آشامیدنی دسترسی ندارند، حق دارند به خیابان بیایند و اعتراض کنند. این مردم از تشکل‌ها، حزب‌ها و رسانه‌ی مستقل برای بیان خواسته‌های خود یکسر محرومند. این مردم، خود رسانه‌ی خویش‌اَند و هیچ کس حق ندارد پاسخ آن‌ها را با گلوله و گاز اشک آور بدهد، یا برای سهولت سرکوب آنان، اعتراض‌های برحق و مسالمت‌آمیزشان را "بازی کردن در زمین دشمن" بنامد.»
در این بیانیه همچنین ضمن حمایت از حق کارگران برای اعتصاب، تاکید شده است: «برخورداری از تشکل مستقل و حق اعتصاب، برابر میثاق‌های بین‌‌المللی خواست مشترک همه‌ی آن‌هاست. سیاست سرکوب، و سانسور صدای آن‌ها و توسل به سیاست تفرقه‌افکنی میان کارگران و تراشیدن نماینده‌های جعلی برای آن‌ها با هدف به شکست کشاندن مبارزاتشان، راه به جایی نخواهد برد.»
