آنچه به جان لنون الهام داد یکی از ماندگارترین آهنگ های آلبوم بیتلز را خلق کند، سفری روانگردان با پیتر فوندا بود، که در ۷۹ سالگی درگذشت.
این بازیگر در سال ۱۹۶۵- چهار سال قبل از اینکه در نوشتن سناریوی فیلم کلاسیک خلاف فرهنگ رایج «ایزی رایدر» سهیم شود و در آن بازی کند - شبی را خارج از خانه با «فب فور» [لقب گروه بیتلز] می گذراند، در حالیکه جرج هریسون، نشئه از مصرف ال اس دی، می ترسید بمیرد.
فوندا، که در کودکی از یک حادثه تیراندازی تقریبا کشنده جان بدر برده بود، در سال ۲۰۰۰ به روزنامه پست گفت: «من می گفتم نگران نباش جرج، مشکلی نیست. من می دانم مردن چگونه است».
اما این کلمات دلگرم کننده لنون را گیج کرد. فوندا به یاد آورد: «لنون نگاه کرد و گفت، میدونی مردن چی جوریه؟ چه کسی این مزخرفات رو تو‌سر تو چپونده؟ تو جوری رفتار می کنی که من احساس کنم هرگز متولد نشده ام».
کلماتش سرانجام به ترانه ای در آلبوم Revolver تبدیل شد، به نام She said She said، آخرین آهنگی که یک سال بعد برای آلبوم ضبط شد.
خواهر فوندا، جین ستاره هالیوود، مراسم تجلیل از او را در پی مرگش سرپرستی کرد.
جین در بیانیه ای گفت: «بسیار غمگین هستم. او برادر کوچک محبوب من بود. سخنگوی فامیل. روزهای آخر با او بودم، لحظات زیبایی بود».
پیتر فوندا، که به خاطر ایفای نقش ویات در فیلم کلاسیک «ایزی رایدر» در سال ۱۹۶۹ مشهور شد، در خانه اش در لس آنجلس به آرامی چشم از جهان فروبست.
خانواده اش در بیانیه‌ای گفتند مشکلات های تنفسی ناشی از سرطان ریه موجب مرگ او شد.
این نوشته برگردان فارسی از مقالات منتشر شده دیگری است و منعکس کننده دیدگاه سردبیری روزنامه ایندیپندنت فارسی نمی باشد.
© The Independent
