تقریبا ۹ دهه پیش نخستین صحنه سکس در تاریخ معاصر فیلم به پرده سینما راه یافت.

این صحنه در فیلم «خلسه» دیده می‌شود؛ فیلمی عاشقانه‌ـ‌داستانی که در سال ۱۹۳۳ به کارگردانی گوستاف ماخاتی، فیلمساز چک، ساخته شد.

این صحنه با بازی هدی لامار، بازیگر و مخترع اتریشی‌تبار، به عنوان نخستین صحنه ثبت شده سکس در فیلمی پربیننده شناخته می‌شود.

لامار در نقش ایوا ظاهر می‌شود، عروس جوانی که در ازدواجی عاری از عشق با مردی مسن‌ گیر افتاده و در پی جدایی است.

پس از شنا کردن برهنه در دریاچه‌ای در اطراف شهر، ایوا مجبور می‌شود دنبال اسبش که با لباس‌هایش از او دور می‌شود، بدود. مرد جوانی حیوان در حال فرار را می‌گیرد و بعد از آنکه ایوا را خم‌شده پشت بوته‌ها می‌بیند لباس‌هایش را برای او پرت می‌کند و بعد گفت‌وگویی بین این دو شکل می‌گیرد که در آن مرد جوان ایوا را اغوا می‌کند.

این دو نهایتا برای شبی پرشور دوباره با هم دیدار می‌کنند که در «خلسه» به تصویر کشیده می‌شود.

این صحنه با استانداردهای امروزی حتی شاید کمی با حیا تلقی شود و تنها کمی بیش از یک دقیقه طول می‌کشد. صدای صحنه فقط موسیقی کلاسیک است و دوربین تمام مدت روی صورت لامار می‌ماند.

البته در آن زمان این صحنه رسواکننده در نظر گرفته شد. به نوشته نخستین اصلاحیه دایره‌المعارف دانشگاه ایالتی میدل تنسی، خلسه در سال ۱۹۳۵ به نخستین فیلمی تبدیل شد که اداره گمرک ایالات متحده ورود آن به کشور را مسدود کرد چون مستهجن تلقی شده بود.

نسخه دوباره تدوین شده فیلم در سال ۱۹۳۶ مجوز ورود به ایالات متحده گرفت ولی هنوز در برخی نقاط ممنوع بود. نهایتا در سال ۱۹۴۰ بود که خلسه توانست مجوز لازم برای توزیع گسترده را بگیرد.

لامار از تاثیر این صحنه بر میراث و حرفه خود ناراضی بود. همان‌طور که مقاله‌ای از نشریه لایف در سال ۱۹۳۸ نوشت که او برای سال‌ها «در سراسر اروپا و آمریکا دختر خلسه شناخته می‌شد».

در همین مقاله او به این نشریه گفت بازدیدکنندگان از استودیوی فیلم‌سازی او گه‌گاه طوری به او زل می‌زنند که گویا او «موجودی در باغ‌وحش است».