یکی از پزشکانی که در مبارزه برای نجات جان شاهدخت دایانا پس از تصادف فاجعه‌بارش شرکت داشته، گفته است هر کاری «از دستش برمی‌آمده» کرده است تا قلب شاهدخت دوباره بتپد.

منصف دهمن، جراح عمومی جوانی در بیمارستان پیتی-سالپتریر پاریس بود که سحرگاه ۳۱ اوت ۱۹۹۷ در نوبت کارش به بخش سوانح و فوریت‌های پزشکی، بالای سر «زن جوانی» فراخوانده شد.

دکتر دهمن ۵۶ ساله در مصاحبه با دیلی میل گفت: «در اتاق پزشکان وظیفه مشغول استراحت بودم که برونو ریو، متخصص ارشد بیهوشی که آن نوبت سر کار بود، مرا به اتاق فوریت‌ها فرا خواند. به من نگفتند که بیمار دایانا است [فقط] گفتند زن جوانی در تصادف شدیدی آسیب دیده است. ساختار سازمانی بیمارستان پیتی-سالپریر بسیار سلسله‌مراتبی بود. به همین دلیل وقتی همکاری با [چنان] سمت بالایی آدم را صدا بزند، یعنی مورد بسیار مهم و خاصی است.»

دکتر دهمن که آن زمان ۳۳ سال داشت، گفت که چند لحظه بعد، وقتی به بخش سوانح و فوریت‌ها رسیده، فهمیده است که موضوع واقعا جدی و مهم است. او می‌گوید: «استاد ریو در اتاق بود و شخصا از زنی که بر تخت بود مراقبت می‌کرد و «همین نشان می‌داد موضوع خاص و مهم است».

همان موقع استاد به او می‌گوید که آن زن دایانا، شاهدخت ولز، است.

او به خاطر می‌آورد: «تازه آن وقت بود که فهمیدم آن همه تقلای عجیب و غریب برای چیست. هر پزشکی، هر جراحی که چنان زن جوانی را در آن شرایط ببیند موضوع را بسیار جدی می‌گیرد، البته وقتی آن زن شاهدخت باشد، موضوع جدی‌تر هم می‌شود.»

وی از بازگو کردن جزئیات مداوای دایانا خودداری کرد اما گفت عکسبرداری با اشعه اکس نشان داد که او «خونریزی داخلی شدید» دارد و ما سعی کردیم مایعات اضافی داخلی را از قفسه سینه‌اش تخلیه و به او خون تزریق کنیم.

دایانای ۳۶ ساله حدود ساعت دو و ربع بامداد دچار ایست قلبی شد. روی تخت بخش سوانح و فوریت‌ها به او ماساژ خارجی قلبی دادند و فورا عملش کردند.

دکتر دهمن توضیح داد: «این کارها را کردم تا بتواند نفس بکشد. قلبش درست کار نمی‌کرد زیرا خون به آن نمی‌رسید.»

حین عمل جراحی مشخص شد غشاء خارجی قلب دایانا که از قلب حفاظت می‌کند، دچار پارگی شدید شده است.

استاد الین پاوی، از جراحان برجسته قلب فرانسه، برای کمک به نجات دایانا وارد عمل شد و او را به اتاق عمل منتقل کردند.

در مراحل بعد عمل جراحی مشخص شد ورید ریوی بالا در سمت چپ بدن شاهدخت نیز از نقطه اتصال به قلب پاره شده است.

استاد پاوی این جراحت را بخیه زد اما قلب دایانا پیش از این عمل از کار افتاده بود و دیگر به تپش نیفتاد.

دکتر دهمن گفت «بارها شوک برقی دادیم و دوباره مثل بار قبل در اتاق فوریت‌ها، ماساژ قلبی هم دادیم. استاد ریو آدرنالین تزریق کرد ولی نتوانستیم قلبش را دوباره به کار بیندازیم.»

تیم معالجه یک ساعت تمام تلاش کرد دایانا را احیا کند.

دکتر دهمن گفت: «سخت تلاش کردیم. خیلی سعی کردیم، خیلی خیلی زحمت کشیدیم. واقعیت این است که وقتی در چنان شرایطی کار می‌کنی اصلا گذر زمان را نمی‌فهمی. تنها چیز مهم این است که ما هر کاری از دستمان برمی‌آمد برای نجات آن زن جوان انجام دادیم.»

وی گفت که شکست در نجات دایانا بر روحیه‌اش‌ اثر «زیادی» گذاشته است.

دکتر دهمن گفت یک دلیل مطرح کردن این حرف‌ها این است که می‌خواهد بر تلاش بسیار کارکنان فرانسوی بخش فوریت‌های پزشکی تاکید کند که بر خلاف نظریه‌های توطئه‌ای که در تمام این سال‌ها در مورد مرگ شاهدخت مطرح بود، برای نجات دایانا هر کاری می‌توانستند کردند.

چندین سال بعد بررسی مدارک پزشکی برای تحقیق در مورد مرگ دایانا نشان داد افراد حاضر در تیم فوریت‌ها و جراحی برای نجات جان شاهدخت «هر کار می‌توانسته‌اند» کردند.

در پایان این گزارش آمده است: «هیچ راهبرد دیگری نمی‌توانست نتیجه این عملیات را تغییر دهد.»