دانشمندی در انگلستان از برخورد یک قطعه سنگ فضایی با سرعت بالا به زمین خبر داده است که ۴۳۰ هزار سال پیش رخ داده و تلی از آوار در وسعتی بیش از یک هزار و ۶۰۰ کیلومتر از خود به جا گذاشته است.

این پژوهشگر می‌گوید چنین یافته‌هایی، اهمیت بررسی مجدد تهدید سیارک‌های با ابعاد متوسط با پیامدهای بالقوه «مخرب» را برجسته می‌کنند. گفته می‌شود اگرچه احتمال برخورد چنین شهاب‌هایی به مناطق پرتراکم جمعیتی زمین بسیار اندک است اما در صورت وقوع می‌تواند میلیون‌ها کشته بر جای بگذارد. 

متیوس فان‌گینکن از دانشکده علوم فیزیکی دانشگاه کنت، تعدادی از خرده سنگ‌های با منشا فضایی را در والنامفجلت (Walnumfjellet)، کوهی در جنوبگان گردآوری کرده است. این کشف، نشان‌دهنده وقوع یک رخداد برخورد شهاب سنگ در ارتفاع پایین است؛ زمانی که دنباله‌های ماده ذوب شده و بخار شده یک سیارک در فاصله دست‌کم ۱۰۰متری به سطح برخورد می‌کنند. دکتر فان گینکن می‌گوید بقایای برخورد، محیطی به ابعاد دست‌کم یک هزار و ۹۰۰ کیلومتر را دربرمی گیرند؛ «توزیع و پراکندگی تقریبا به اندازه یک قاره».

در این مقاله پژوهشی که در مجله علمی «ساینس ادونسز» منتشر شده، آمده است که یافتن شواهدی از چنین رویدادهایی برای درک تاریخچه برخوردهایی از این دست و برآورد «تاثیرات خطرناک برخوردهای سیارکی» آینده مهم است.

 دکتر فان گینکن می‌گوید در حالی که احتمال وقوع چنین رخدادی در مناطق پرجمعیت زمین بسیار کم است -با در نظر گرفتن این که کمتر از یک درصد از سطح زمین را مناطق پرجمعیت تشکیل می‌دهند- تاثیرات آن می‌تواند گسترده باشد. او می‌گوید: پیامدهای جدی چنین برخوردی می‌تواند تا صدها کیلومتر آنسوتر نیز حس شود؛ «بنابراین، حتی اگر چنین برخوردی صدها کیلومتر دورتر از مناطق پرجمعیت زمین هم رخ دهد، میزان خرابی به بار آمده و ویرانی به جا مانده از آن قابل صرف‌نظر کردن نیست و باید آن را جدی گرفت». او می‌گوید این مطالعه می‌تواند به افزایش دانش ما از میزان و نرخ چنین برخوردهایی در گذشته کمک کند و به دنبال آن، به افزایش دانش ما مبنی بر این که چنین برخوردهایی در آینده هر از چند گاهی ممکن است رخ دهند، یاری رساند.

در این مقاله پژوهشی آمده است: «این رخدادها، به صورت بالقوه در محدوده‌هایی وسیع اتفاق می‌افتند و مخرب و ویرانگرند. به بیان دیگر، متناسب با مساحت برهمکنش بین جت‌های خروجی داغ شهاب و زمین. رخدادهای برخورد ممکن است تهدیدی برای فعالیت‌های انسان نباشند؛ به جز تشکیل تلی از خرده‌های عظیم و تزریق کریستال‌های یخ و غبارهای ناشی از برخورد به لایه‌های بالایی اتمسفر؛ البته در صورتی که این رخداد در جنوبگان رخ دهد. اگر چنین رخداد برخوردی در مناطق پرجمعیت اتفاق بیفتد، به مرگ میلیون‌ها نفر منجر خواهد شد و خسارت‌هایی جدی در محدوده‌ای به وسعت صدها کیلومتر ایجاد خواهد کرد.»

گزارش تکمیلی از پرس اسوشییشن