در حالی که بر اثر همه‌گیری، میلیون‌ها آمریکایی همچنان با بیکاری، بی‌ثباتی مالی و ناامنی در تامین غذا، دست‌وپنجه نرم می‌کنند، مدیر بخش «غذا روی میز گردان» روزنامه اورنج تگزاس، دست به قلم شده و یادداشت سردبیر نوشته است.

همان‌طور که انتظار می‌رود، موضوع سرمقاله‌ این است که آیا دایناسورها و انسان‌ها همزمان بر زمین گام برداشته‌اند یا نه؟

کرن وای استیونز، نویسنده این سرمقاله، به خوانندگان اورنج اطمینان داده است که به وجود دایناسورها اعتقاد دارد اما تصور نمی‌کند خیلی قبلتر از وجود انسان‌ها، بر زمین زندگی کرده باشند.

او نوشت: «به نظرم دایناسورها در زمین زیسته‌اند اما نه طبق ادعای محققان ۱۴۰ میلیون سال پیش.‍»

خانم استیونز در ادامه، ناخواسته از نظام تحصیلی مدرسه‌های تگزاس هم انتقاد کرده و گفته است که نظرسنجی سال ۲۰۱۰ موسسه تگزاس تریبون با همکاری دانشگاه تگزاس، نشان می‌دهد یک سوم مردم این ایالت با او موافق هستند و گمان می‌کنند دایناسورها همزمان با انسان‌ بر زمین می‌زیسته‌اند.

خانم استیونز گفت: «اخیرا ویدیویی درباره دایناسورها دیدم که در آن یک معلم علوم داشت اطلاعاتی در این مورد می‌داد. حق با این معلم علوم بود. او گفت دایناسورها همزمان با انسان بر زمین زیسته‌اند وگرنه چطور توانسته‌اند تصویرهایی درست شبیه دایناسورها بر دیوار غارها بکشند؟ انسان‌ها تصاویری از ماموت‌های پشمالو، تریسراتوپس و انسان  که در حال جنگ با یکدیگر بودند، کشیده‌اند.»

درست است که انسان‌ها و ماموت‌های پشمالو همزمان می‌زیسته‌اند اما باید توجه داشته باشیم که ماموت‌ها، دایناسور نبوده‌اند و در دوره پارینه‌سنگی فوقانی، حدود ۳۰۰ تا ۴۰۰ هزار سال پیش، می‌زیسته‌اند. دایناسورها حدود ۶۵ میلیون سال قبل از بین رفته‌اند.

ادعای خانم استیونز مبنی بر این که انسان اولیه تصاویری از تریسراپتوس بر دیوار غارها کشیده‌اند، مورد توافق خلقت‌گرایان (باوری مذهبی که براساس آن گیتی و زندگی را موجود یا موجوداتی فراطبیعی به‌وجود آمده‌اند) است. اما مجله اسمیتسونین این ادعا را با این استدلال که بینندگان امروزی این تصاویر دچار «پارادولیا» شده‌ و مفاهیمی را به نقش‌ها نسبت داده‌اند که ممکن است در واقع منظور نقاش آن نبوده باشد، رد کرده است. این که گاهی در ابرها و شکل ستارگان، تصاویری را می‌بینیم یا در سوختگی‌های نان برشته عکس مسیح به چشممان می آید، ناشی از پارادولیا است.

نویسنده در ادامه سرمقاله می‌گوید که تصاویر اژدها در دروازه عشتار بابل متعلق به ۶۰۰ سال قبل میلاد هم با الهام از دایناسورها کشیده شده است. خانم استیونز می‌نویسد: «نقش این حیوانات در میان ردیف شیرها، گاوهای نر وحشی و چند اژدهای عجیب گردن‌بلند (سیروش) آمده است. آن زمان در خاورمیانه شیر و گاو نر وجود داشته اما بابلی‌های قدیم با الهام از چه جانوری اژدها کشیده‌اند؟»

انسان‌شناسان بر این عقیده‌اند که انسان‌ها، اژدها را بر اساس ترس آموخته از مار و سایر خزندگان سمی، کشیده‌اند.

عجیب‌تر از عقیده خانم استیونز مبنی بر همزمانی وجود انسان و دایناسور بر زمین، شاید این باشد که این روزنامه بدون بررسی کافی، اجازه چاپ این سرمقاله را داده است.

همانت مهتا، کنشگر و نویسنده خداناباور، در مقاله‌ای در نشریه «فرندلی ایتیست» از این مطلب انتقاد کرد و پرسید که چرا کسی به این مطلب و ادعاهای نادرست پرشمار آن واکنش نشان نداده است.

او نوشت: «هیچ‌کس در این روزنامه مخالفت نکرده است. کسی از اطرافیان استیونز به او چیزی نگفته است. در عین نادانی چنان اعتماد‌به‌نفس بالایی دارد و انگار کسی جرئت ندارد به او بگوید چه احمقی است. واقعا غم‌انگیز است.»

به خوانندگانی که کنجکاوند سایر اعتقادات خانم استیونز را در مورد دایناسورها بدانند این مژده را می‌دهیم که در یادداشت سردبیر این روزنامه آمده که قرار است این سرمقاله، بخش دومی هم داشته باشد.

او گفته است که موضوع بخش بعدی، «ایوب و رام کردن دایناسورها به فرمان خدا» خواهد بود و این که «اگر ایوب آن‌ها را ندیده بود خدا به او نمی‌گفت آن‌ها را رام کند. همچنین خواهیم گفت چرا این موضوع در حوزه مسیحیت اهمیت دارد».