زلمی خلیلزاد، فرستاده ویژه آمریکا برای صلح افغانستان، سفر منطقه‌ای خود را آغاز کرده است تا به روند صلح این کشور رمق تازه بخشد. 

تلویزیون آریانا گزارش داده است که آقای خلیلزاد در این دور سفر، به آلمان، قطر، پاکستان، امارات متحده عربی و افغانستان سفر خواهد کرد. این کشورها از طرف‌های اصلی روند صلح افغانستان قلمداد می‌شوند. 

این نخستین سفر آقای خلیلزاد از زمان ابقا در مقام فرستاده ویژه آمریکا در دولت جدید جو بایدن است. 

او پیشتر با انتونی بلینکن، وزیر خارجه آمریکا، دیدار داشت و درباره توافقنامه صلح با طالبان گفت‌وگو کرد. آقای بلینکن از تمدید ماموریت خلیلزاد برای صلح افغانستان دفاع کرده است، اما برای او معاونی برگزیده است که پیشتر از دستیاران جو بایدن، رئیس جمهوری کنونی آمریکا، بوده است و تجربه کار در افغانستان و پاکستان دارد.

آقای خلیلزاد جمعه این هفته نیز با رویا رحمانی، سفیر افغانستان در آمریکا، دیدار کرد و با او درباره روند صلح و موضع دولت افغانستان به گفت‌وگو پرداخت.

سفر منطقه‌ای تازه آقای خلیلزاد در حالی انجام می‌شود که یک سال از امضای توافقنامه صلح طالبان گذشته است و شورشیان به تازگی دور دوم مذاکرات صلح با دولت افغانستان را در دوحه از سر گرفته‌اند. برخلاف انتظار، در این مدت سطح خشونت کاهش چشمگیری نیافته است و قتل‌های هدفمند، آرامش را از پایتخت افغانستان ربوده است. آمریکا نیز درباره تعویق روند خروج سربازانش از افغانستان سخن گفته است و طالبان هم تهدید کرده است که در آن صورت، جنگ‌های شدیدتری در راه خواهد بود. به نظر می‌رسد که ماموریت اصلی آقای خلیلزاد حفظ توافقنامه دوحه و خرید زمان برای خروج نیروهای آمریکایی خواهد بود. 

سید سعادت منصور نادری، وزیر دولت در امور صلح، با ابراز خوشبینی درباره این سفر گفته است که امیدوار است این سفر در راستای فراهم‌آوری سهولت در روند صلح کشور، مفید باشد. 

اما برخی از رهبران سیاسی افغانستان نگاه انتقادآمیز به تلاش‌های خلیلزاد دارند؛ از جمله صادق مدبر، رئیس پیشین اداره امور و رئیس حزب انسجام ملی، که می‌گوید: «خلیلزاد در راه کابل است. باید منتظر ماند و دید که آیا او با پیام جدید آمده است یا مثل گذشته رهبران سیاسی را مشغول خواهد کرد!» 

انتقاد اصلی این است که فرستاده آمریکا با انجام گفت‌وگوهای مستقیم با طالبان در غیاب دولت افغانستان، به تقویت وجهه این گروه در افکار عمومی جهان کمک کرده است و همین امر  سبب شده است که طالبان بلندپروازترشوند و رسیدن به صلح دشوارتر شود.