مدیرکل بهزیستی استان آذربایجان‌شرقی از ثبت بیش از یک هزار و ۴۰۰ مورد کودک‌آزاری در این استان، طی ۹ ماهه نخست امسال، خبر داده است.
فرگل صحاف، با اعلام آمار یک هزار و ۴۷۴ موردی کودک‌آزاری در ۹ ماهه نخست امسال در استان آذربایجان شرقی، خاطرنشان کرد: «شایع‌ترین نوع کودک‌آزاری در آذربایجان‌شرقی، غفلت و بی‌توجهی است.» به گفته خانم صحاف، غفلت خانواده از نیازهای اساسی کودکان مانند غذا، پوشاک، تحصیل و مراقبت صحیح، یکی از این انواع کودک‌آزاری محسوب می‌شود.
خردادماه امسال نیز رئیس سازمان پزشکی قانونی ایران، از افزایش ۱۲/۵ درصدی کودک‌آزاری در کشور خبر داده بود. عباس مسجدی آرانی، تعداد پرونده‌های کودک‌آزاری در ایران در سال گذشته را دو هزار و ۴۸۸ مورد اعلام کرد و او نیز شایع‌ترین نوع کودک‌آزاری را «غفلت» والدین برشمرد. به گفته رئیس سازمان پزشکی قانونی ایران، آزار ناشی از وضعیت خود کودک نظیر بیش‌فعالی، مشکلات اقتصادی و عدم دسترسی به بهداشت و آموزش، از دیگر مصادیق کودک‌آزاری در ایران هستند.
مدیرکل دفتر آسیب‌های اجتماعی سازمان بهزیستی کشور در فروردین‌ماه سال جاری اعلام کرد که افزایش تماس‌ها با خط ۱۲۳ اورژانس اجتماعی طی یک ماهه اسفندماه سال ۹۸ تا فروردین‌ماه سال ۹۹ به معنی بیشتر شدن کودک‌آزاری و همسرآزاری در کشور است.
تیرماه سال گذشته نیز رئیس اورژانس اجتماعی کشور اعلام کرد که هشت درصد از ورودی‌های اورژانس اجتماعی مربوط به کودک‌آزاری است و۵۰ درصد این کودک‌آزاری‌ها، ناشی از غفلت و بی‌توجهی است. اورژانس اجتماعی کشور ۳۰ درصد کودک‌آزاری‌ها را عاطفی و روانی، ۱۵ تا ۱۶ درصد را آزار جسمانی و سه تا چهار درصد را آزار جنسی عنوان کرده بود.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
اورژانس اجتماعی کشور می‌گوید حدود ۹۸ درصد کسانی که کودکان را آزار می‌دهند، از اعضای خانواده و بستگانند و دو درصد از آنان غریبه هستند. در ابتدای سال ۹۸، رئیس اورژانس اجتماعی سازمان بهزیستی ایران اعلام کرد که بر اساس آمار، کودک‌آزاری در میان خشونت‌های خانگی در ایران در رتبه نخست قرار دارد.
هیچ آمار رسمی در مورد کودک‌آزاری در ایران وجود ندارد اما بررسی همین آماری که هر از چند گاهی توسط یکی از نهادهای دولتی و رسمی منتشر می‌شود، نشان می‌دهد که در مقابل یک مورد کودک‌آزاری آشکار شده، حداقل ۲۰ مورد دیگر وجود دارد که پنهان می‌مانند.
مهرماه سال گذشته مدیرکل بهزیستی استان فارس گفته بود که بیشترین آمار مراجعه به اورژانس اجتماعی در استان فارس مربوط به کودک‌آزاری است. به گفته مرتضی موسوی، در شش ماه نخست سال ۱۳۹۸، ۹۰۶ مورد کودک‌آزاری در استان فارس رخ داده است که از این تعداد ۴۵۶ کودک دختر و ۴۵۰ کودک پسر مورد آزار قرار گرفته‌اند.
در فروردین‌ماه امسال رئیس اداره بهزیستی میبد گفته بود که «از زمان شیوع بیماری کرونا در اوایل اسفند سال ۹۸، تعداد تماس شهروندان شهرستان با اورژانس اجتماعی این نهاد در ارتباط با همسرآزاری، کودک‌آزاری و اقدام به خودکشی، ۲۰ درصد افزایش یافته است.»
کودک‌آزاری که در تعاریف هم جزو بزهکاری‌های پنهان قرار داده می‌شود، معمولا پنهان باقی می‌ماند و گزارش نمی‌شود و تا زمانی هم که دیده نشود، جرم تلقی نخواهد شد.
کودک‌آزاری به قدری در رفتارهای روزمره مصداق دارد که حتی تعریف کردن یک داستان تخیلی برای کودکی که قدرت فهم آن را نداشته باشد نیز از مصادیق کودک‌آزاری به شمار می‌رود. سازمان بهداشت جهانی، کودک‌آزاری را در انواع مختلف دسته‌بندی می‌کند؛ کودک‌آزاری جسمی، به اقداماتی اطلاق می‌شود طی آن که فشارها و حملات فیزیکی عمدی به کودک وارد شود و درد، بریدگی، داغ، سوختگی، مسمومیت، شکستگی استخوان‌ها یا سایر آسیب‌های جسمی را در پی داشته باشد. کودک‌آزاری جنسی و کودک‌آزاری هیجانی و عاطفی نیز بر اساس تعاریف سازمان بهداشت جهانی، از انواع دیگر کودک‌آزاری معرفی شده‌اند.
یکی از اصلی‌ترین مولفه‌های کودک‌آزاری، غفلت از برآورده کردن نیازهای اولیه کودکان است. بر اساس این تعریف، کودکان کار از اصلی‌ترین گروه‌های مورد آزار هستند که هم جامعه و هم مسئولان در قبال آن‌ها وظایف مشخصی دارند. آن‌ها هم از تحصیل محروم مانده‌اند و هم در معرض آسیب و آزارهای جسمی، آزارهای روحی و حتی جنسی قرار گرفته‌اند.
کودک‌آزاری در ایران تعریف مشخصی ندارد چرا که برخی خانواده‌ها روش‌های تربیتی خاص خود را اعمال می‌کنند که در واقع گونه‌ای از کودک‌آزاری محسوب می‌شود. ساده‌ترین روش‌ها از نظر برخی خانواده‌ها، از جمله محروم کردن کودکان از تحصیل و تنبیه بدنی، بی‌توجهی به نیازهای روحی، روانی و اجتماعی کودک، رفتارهای غلط اجتماعی و نادیده گرفتن نیازهای عاطفی کودکان، در واقع ازمصادیق بارز کودک‌آزاری هستند.
