افت فرم لیورپول معلول عوامل زیادی است. هیچ راه‌حل جادویی برای یورگن کلوپ وجود ندارد. اما سرمربی لیورپول باید به سرعت این روند نزولی را متوقف کند، وگرنه رقابت‌های این فصل از کنترلش خارج خواهد شد. آخرین چیزی که این سرمربی آلمانی به آن نیاز دارد، یک تساوی در جام حذفی در روز یکشنبه مقابل منچستر یونایتد  پس از سفر به تاتنهام در لیگ برتر در این هفته است.

یکی از بارزترین ویژگی‌های عملکرد نامطلوب لیورپول، ناتوانی مدافعان کناری این تیم در ایفای نقش مؤثر در بازی‌ها بوده است. ترنت الكساندر-آرنولد و اندی رابرتسون در دو دوره گذشته جرقه خلاق تیم بودند، اما در شکست ۰-۱ مقابل برنلی در روز پنجشنبه، به ندرت از محدوده بی‌خطر خود خارج شدند. الكساندر-آرنولد بسیار كمتر از استانداردهای بالای خودش ظاهر شد. این بازیکن ۲۲ ساله هم در دفاع از دروازه ناتوان ظاهر شد و هم  نتوانست توپ را به خوبی به هم‌تیمی‌هایش پاس دهد. هیچ یک از ۱۸ پاس او به یک لیورپولی نرسید.

مدافعان کناری لیورپول هنوز فشار را به جلو هدایت می‌کنند، اما نه به همان خوبی گذشته. یکی از ویژگی‌های سبکِ بازی لیورپول، پاس‌کاری بین الكساندر-آرنولد و رابرتسون بود. توانایی تغییر نقطه شروع حمله از یک جناح به جناح دیگر برای گشودن ضدحمله بسیار مهم بوده است. وقتی یک مدافع کناری توپ را دریافت می‌کرد، دیگری در انتظار یک پاس مورب طولانی جلو می‌زد. به‌خصوص رابرتسون در اجرای این تاکتیک عملکرد خوبی داشته است. وی در کنار سادیو مانه فشار را در جناح چپ افزایش می‌‌دهد و آن را به سوی دروازه حریف هدایت می‌‌کند.

اثر سقوط لیورپول بیش از از دست دادن امیدهای قهرمانی است

تیاگو آن مشکلی نیست که بعضی به او نسبت می‌دهند.

مشکلات اخیر در بازی‌های لیورپول احتمالاً بیشتر از جناحین زمین نشأت می‌گيرد تا از میانه میدان. وقتی که مدافعان کناری در  مقابل برنلی توپ را در اختیار داشتند، مدافعان عموماً در موقعیت خود رو به توپ و نه پشت به آن و رو به دروازه قرار داشتند. این کار را برای پاسکاری الکساندر-آرنولد و رابرتسون دشوار کرد.

بخشی از این مسئله به مصدومیت لیورپول در مرکز دفاع برمی‌گردد. مدافعان کناری نمی‌توانند با همان اعتماد به‌نفس قبلی وقتی که ویرجیل فون دایک در خط دفاع بود،  توپ را برای حمله پاس بدهند. تأثیر غیرمستقیم ضربه در خط هافبک نیز مهم است. ترکیب مهاجمان سه نفره ترجیحی کلوپ شامل جوردن هندرسون، فابینیو و جورجینیو وینالدوم وقتی می‌تواند توپ را بین خود پاس‌کاری کنند، که مطمئن باشند که خط میانی در پشت آن‌ها  توسط رابرتسون و الکساندر-آرنولد محافظت می‌شود. در هفته‌های اخیر به دلیل تغییرات اجباری خط میانی فاقد چنان الگویی بوده است.

مشکل دیگر لیورپول سرراست است. تیم‌های رقیب سرانجام از تاکتیک‌های کلوپ سر درآورده‌اند. حالا لیورپول باید برنامه‌اش را بی هیچ نقص و عیبی اجرا کند، وگرنه نتیجه نمی‌گیرد. سه مهاجم لیورپول وقتی در بهترین حالت خود قرار دارند که تیم رقیب بازیکنانش پخش باشد، اما لازمه آن این است که خط دفاع با قدرت دفاع را نگه داشته باشد.

تغییر به زودی خود را بر لیورپول زورآور خواهد کرد. تیاگو آلکانتارا ترکیبی متفاوت از مهارت‌ها را برای تیم به ارمغان آورده است، اما حضور او به این معنی است که هافبک میانی متناسب با عملکرد مدافعان کناری نیست. اگر لیورپول به یک سیستم دفاعی سنتی برگردد و الکساندر-آرنولد مجبور به احتیاط بیشتری شود، ممکن است استعدادهای تیم به هدر برود.

کلوپ مدت‌هاست که درباره استفاده از جوانان آکادمی در خط هافبک صحبت می‌کند. با مصدومیت‌های تیم در چهار موقعیت دفاعی، شاید این لحظه مناسبی برای اجرای این تصمیم نباشد. اما در صورت ادامه ضعف لیورپول، استفاده از الکساندر-آرنولد می‌تواند یک گزینه در مرکز زمین باشد. شاید پاسکاری‌های او هنوز در سطح تیاگو نباشد، اما لمس توپ و قدرت دید وی چشمگیر است. او همچنین صاحب همان قدرتی است که یک تیم تحت فشار به آن نیاز دارد.

تصمیم برای کلوپ ساده است. آیا این سرمربی به همان فرمولی ادامه دهد که این همه موفقیت برای تیمش به ارمغان آورده است، اما حالا صرفاً به خاطر مصدومیت‌ها و خستگی در این چند ماه گذشته عملکرد مناسب نداشته است، یا مشکلات ساختاری عمیق‌تری وجود دارد و باید تاکتیک‌ها را تغییر داد؟

بخشی از این تصمیم هنوز متکی است به نابی کیتا و استفاده از او برای ایجاد تحرک در خط هافبک. اما این بازیکن اهل گینه هنوز در فصل سوم حضور خود است و هنوز باید با فشار فیزیکی بازی در لیگ برتر سازگار شود. تا زمانی که این بازیکن ۲۵ ساله نتواند بدون مصدومیت در زمین ظاهر شود، دشوار است که سرمربی بتواند به عنوان یکی از اصلی‌ترین بازیکنان روی او حساب کند.

کلوپ در تصمیم‌های جسورانه کم نمی‌آورد. سرمربی‌ای که مقابل منچستر یونایتد در خط دفاعی دو هافبک بگذارد، نادر است. اما سپردن یک نقش برجسته به الکساندر-آرنولد فعلا در دستور کار نیست. نکو ویلیامز که در پست دفاع راست قرار گرفته است، نیز برای یک نقش اصلی منظم آماده نیست.

اگر یونایتد و تاتنهام بتوانند حمله جناحی لیورپول را خنثی کنند، ممکن است لازم باشد کلوپ رویکرد خود را دوباره ارزیابی کند. او باید الكساندر-آرنولد را وارد بازی كند.

اگر بازیکنان جناحین نتوانند آن بازی ماجراجویانه مد نظر کلوپ را ارائه کنند، او هنوز مهارت‌هایی برای برتری در میانه زمین دارد.