شلاق زدن هنوز بخشی از مراسم سنتی عروسی در سودان است

به تصور بسیاری از افراد آغاز این رسم به دهه ۱۹۳۰ و ۱۹۴۰ میلادی برمی‌گردد

مردم عقیده دارند که شلاق زدن راهی برای نشان دادن شجاعت، استقامت، شکیبایی و سلحشوری مرد است - Isam Al-Haj / AFP

این مقاله نخستین بار در سایت شریک ما، ایندیپندنت عربی منتشر شد.

مراسم ازدواج در کشورهای مختلف، آیین‌های متفاوتی دارند. در سودان، «شلاق زدن» رسم است. این رسم که بین اهالی محل به «الپوتان» معروف است، روش سنتی برخی قبایل عرب به خصوص در جعلین در شمال این کشور است. این مردم عقیده دارند که شلاق زدن راهی برای نشان دادن شجاعت، استقامت، شکیبایی و سلحشوری مرد است. حالا این رسم که تا اندازه زیادی از جعلین الهام گرفته شده، درهمه شهرها و آبادی‌های سودان رایج است. در واقع شلاق زدن مردان جوان، اکنون بخشی اساسی از همه جشن‌ها شده است.

طبق سنت، دوستان داماد کنار هم صف می‌کشند؛ هر یک به میله‌ای تکیه می‌دهد و در وضعی قرار می‌گیرند که پشتشان شلاق بخورد؛ یا برای ابراز علاقه به داماد یا برای پرداخت بدهی در شلاق‌زنی. اگرچه «الپوتان» درد و خونریزی و سختی با خود به همراه دارد ولی جای اشک و تکان خوردن یا لرزیدن هم نیست. برای همین هر مرد جوانی باید مواظب باشد که تعادلش را از دست ندهد و پلک نزند؛ حتی وقتی شلاق روی پشت و شانه‌اش فرود می‌آید.

هیچ‌کس نمی‌داند این رسم چه زمانی شروع شده است ولی به تصور بسیاری از افراد به دهه ۱۹۳۰ و ۱۹۴۰ میلادی برمی‌گردد. برخی مطالعات هم تاریخ دورتری را نشان می‌دهند.

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

شیخ مختار سالم، عضو دادگاه مدنی و ریش‌سفید قبیله جعلین در المتامه در ایالت نیل، می‌گوید که الپوتان نشان‌دهنده میراث فرهنگی مردم آن منطقه است. او به ایندیپندنت عربی گفت: «برای ما، شلاق زدن یعنی شکیبایی و سلحشوری. شلاق را به‌عنوان ابزار انتخاب کرده‌ایم چون از میله‌ که می‌تواند باعث مرگ یا آسیب جدی بشود، بی‌خطرتر و کم دردتر است. شلاق از پوست حیوانات آمیخته با قیر درست شده است تا منعطف و دردناک باشد. باید طول مشخصی داشته باشد تا ترک نخورد. دسته تزئین شده‌اش آن را از شلاق چوپان‌ها متمایز می‌کند. قبلا عده‌ای به نام جلاد وجود داشتند. تخصص آن‌ها شلاق زدن در مراسم عروسی بود و می‌دانستند به کجا شلاق بزنند که آسیب یا معلولیت ایجاد نکند.»

او افزود: «در گذشته شلاق زدن خشن‌تر و دردناک‌تر بود. مثل امروز فقط به شانه و پشت نمی‌زدند. شلاق زدن انواع زیادی دارد و افتخاری برای بزرگداشت داماد در عروسی است:؛ شلاق ارعابی است که بین دو نفر انجام می‌شود تا یکی تسلیم شود؛ شلاق انتقام هم وقتی که یکی از دو طرف به دیگری بدهکار است، انجام می‌شود. شلاق رقابتی نیز برای جلب ستایش دیگران است. آنچه در عروسی اتفاق می‌افتد بیشتر برای جلب نظر دخترها است.»

نسل امروز برداشت متفاوتی از شلاق زدن دارد. به گفته حسام فاروق که دانشجو است، الپوتان نشانه عقب‌ماندگی است و بر قدرت و استقامت جسمی تکیه می‌کند نه این که حس اعتماد و سلحشوری را نشان بدهد. از نظر او، قدرت تنها به ماهیچه بستگی ندارد و ماهیچه نمی‌تواند نشانگر شخصیت یا جایگاه اجتماعی مرد باشد. علاوه بر این، او می‌گوید، شلاق زدن در دادگاه هم به‌عنوان کیفر جنایی پذیرفته نیست و مغایر اصول حقوق‌بشری است.

عفیف احمد، عضو قبیله جعلین، مخالف این عقیده است. از دید او، شلاق زدن منبع افتخار است.

عباس احمد الحاج، محقق میراث فرهنگی سودان، می‌گوید: «الپوتان سنت و میراثی است که به قصد آمادگی برای جنگ و پرورش نسل جوان انجام می‌گرفت تا درد را حس نکنند.»

© IndependentArabia

بیشتر از زندگی