با تزریق هر واکسن، بریتانیا یک گام به شکست کووید-۱۹ نزدیک‌تر می‌شود. این پیام نخست وزیر بریتانیا در اعلام مقررات سختگیرانه‌تر قرنطینه بر این  کشور بود. اما آیا واکسن حقیقتا می‌تواند برای پایان دادن به همه‌گیری کافی باشد؟ فکر نمی‌کنم. 

در روزهای پیش از عید کریسمس دیدن تصاویر سالمندان و کارکنان خط مقدم که با لبخند رضایت واکسن‌های پیش‌کسوت کرونا را دریافت می‌کنند، دلگرم کننده بود. سبکبالی ناشی از برداشته شدن این بار نگرانی از شانه‌هایشان محسوس بود.  

با وجود این، برای بسیاری دانشمندان احساس نگرانی و دغدغه باقی مانده است. کووید-۱۹ نشان داد که ویروسی پرجهش و مکار است. این خصوصیات را با طبیعت متزلزل رفتار بشر، پیچیدگی‌های جامعه مدرن و تجربه تاریخ درمان ترکیب کنید… و غریزه من به من می‌گوید ما علاوه بر واکسن نیازمند درمان‌های بهتری هم هستیم.   

مه همه می‌دانیم که نوع جهش‌یافته کووید۱۹ مسری‌تر از سلفش است. یک نوع جهش‌یافته ویروس کرونا در آفریقای جنوبی نشان می‌دهد این تحول در شاخک‌های پروتئینی ویروس صورت می‌گیرد، ابزاری که با توسل به آن وارد سلول‌های بدن انسان می‌شود. گواهی وجود ندارد که این دو نوع جهش‌یافته ویروس از تاثیر واکسن می‌کاهد، اما به هر حال نگرانی‌هایی در این مورد وجود دارد. این زنگ خطری حاکی از آن است که این ویروس زنده و متحول است. احتمال بسیاری وجود دارد که جهش‌های آتی ویروس مستلزم ایجاد تغییراتی در واکسن‌ها باشد که بتوانند خود را با این تغییرات تطبیق دهند. این روند طبیعتا وقت‌گیر است. موارد جدید ابتلا همچنان به درمان نیاز دارد.   

ما همچنین باید محدودیت‌هایی را که برای دستاوردهای دولت وجود دارد درک کنیم. میزان عرضه واکسن محدود و تدارکات مربوط به واکسیناسیون پیچیده و پرهزینه است. از آن گذشته، حتی کسانی که واکسینه شده‌اند هم گاه‌به‌گاه به کووید-۱۹ مبتلا می‌شوند. به همین دلایل یافتن گزینه‌های درمان از همیشه الزامی‌تر است. 

به سادگی بگویم، ویروس «سارس کوو-۲» از قابلیت ابتلای بشر استفاده کرده و در عین حال برای اجتناب از مصونیت مردم خود را متحول می‌کند. ما باید درمانی بیابیم که بتواند با این معضل برخورد کند. با توجه به داروهایی که به زحمت ویروس را هدف قرار می‌دهند، همان گونه که شاهد مقاومت باکتری‌ها و میکروب‌ها در مقابل درمان‌های خاص ضد باکتری و میکروب بودیم، کووید-۱۹ هم با جهش اثر این داروها را خنثی می‌کند.  

برای نمونه، اما پژوهش‌هایی که در دانشگاه «ساوت همتون» صورت گرفته یک پروتئین طبیعی، «اینترفرون بتا» را به عنوان عنصر موثری شناخت که می‌تواند راه عبور ملوکولی ویروس کرونا را (به داخل سلول) مسدود کند. وقتی «اینترفرون بتا» - دارویی ایمن و شناخته شده که برای درمان اسکلروز حاد از آن استفاده می‌شود - از طریق دستگاه استنشاق وارد بدن می‌شود، بی‌توجه به این که ویروس جهش یافته است یا نه، می‌تواند از اثرات مخرب ویروس کرونا به ریه و عوارض وخیم بیماری جلوگیری کند. 

آزمایش‌های بالینی مقدماتی نشان داد که (با استفاده از این دارو) احتمال ابتلای بیمار به امراض جدی میان ۷۲ تا ۸۲ درصد کاهش می‌یابد و شانس بهبود بیماران بستری در بیمارستان بیش از دو برابر می‌شود. استنشاق «اینترفرون بتا» می‌تواند به گونه‌ای قابل توجه از تعداد بیمارانی که به بیمارستان‌های نظام درمان عمومی ارجاع می‌شوند بکاهد. این دارو می‌تواند در خانه‌های سالمندان نیر مفید واقع شود. 

دانشمندان از سراسر جهان با موسسه «سینِرجِن» که من همراه با دانشگاه «ساوت همتون» ایجاد کرده‌ام، تماس گرفته‌اند تا اطلاعات بیشتری در مورد این دارو کسب کنند، اما در بریتانیا این گونه پیشرفت‌ها تحت‌الشعاع هیجان‌های ناشی از واکسن کرونا قرار گرفت و درمان‌های جدید همچنان برای دستیابی به نتیجه در آزمایش‌های بالینی در زحمت‌اند. 

دولت بریتانیا تلاش‌های بسیاری را روی یک آزمایش بالینی موسوم به «ریکاوِری» (بهبود) با شرکت ۲۱ هزار بیمار در ۱۷۶ بیمارستان وابسته به نظام درمان عمومی متمرکز کرده است که هدف آن یافتن مشتی درمان دارویی احتمالی است که بتوان آن را بدون نسخه از داروخانه‌ها ابتیاع کرد.  

سال گذشته این برنامه پژوهشی دریافت که داروی استروئید «دکستامتازون» می‌تواند یک سوم موارد مرگ و میر در بخش‌های مراقبت ویژه را کاهش دهد. تعداد دیگری درمان که هنوز تثبیت نشده‌اند از جمله تزریق پلاسمای خون بیماران بهبود یافته و آسپیرین مورد ارزیابی قرار گرفته است. بهبود دستاوردی عالی است اما ما باید با برخوردی جهانی همراه باشد.  

بریتانیا دارای یکی از بهترین صنایع تولید داروی جهان است. ما ثابت کرده‌ایم که می‌توانیم در خلق و عملکرد برخوردهای جدید به علوم مرتبط با زندگی بشر  در صدر جهان قرار بگیریم. اکنون فرصتی واقعی وجود دارد که رهبری خود را در مورد درمان‌های جدید و قاطع کووید-۱۹ به جهان نشان دهیم.       

راهبردهای عالی اغلب با رویارویی با واقعیت‌ها از هم می‌پاشد و کسی چه می‌داند، ممکن است هدف کنترل ویروس تا فصل بهار از طریق واکسن ممکن شود اما تا به حال در این بحران برنامه‌ها آن گونه که طرح‌ریزی شده‌اند، پیش نرفته‌اند.  

بسیار حیاتی است که به عنوان یک ملت پس از اقدام برای جلوگیری از ابتلای مردم، به پژوهش‌هایی که برای درمان بیماران انجام می‌شود اولویت بدهیم. کووید-۱۹ به نوعی با ما خواهد ماند. همه ما به رنج و مصیبت مردم آگاهیم. به همین دلیل حقیتا به درمان‌های بهتر از آن چه هم‌اکنون عرضه می‌شود، نیازمندیم.  

سِر استیون هولگِیت، استاد فارماکولوژی ایمنی در دانشگاه ساوت همتون و دبیر گروه مشاوراتی آکادمی علوم پزشکی است که گزارش «آمادگی برای یک زمستان چالشی، ۲۱/۲۰۲۰» را به دولت تسلیم کرده است