محققان استرالیایی یک جمجمه دو میلیونساله (پارانتروپوس روباستوس) در جنوب آفریقا کشف کردهاند که نور تازهای بر فرگشت انسان میافکند. فسیل کشف شده فسیل یک پارانتروپوس روباستوس مذکر است، گونهای که عموزاده اجداد انسانی ما بوده و همزمان با آنها میزیسته است. دانشمندان بخش باستانشناسی دانشگاه لا تروب ملبورن استرالیا سرپرستی عملیات کاوش و بازسازی جمجمه بسیار نادر دندان بزرگ را در محوطه باستانی دریمولن در شمال ژوهانسبورگ برعهده داشتهاند.
محققان این فسیل را -که در سال ۲۰۱۸ در روز پدر در آفریقای جنوبی (بیستم ماه ژوئن) یافته شده است- هیجانبرانگیز توصیف کردهاند.
دکتر انجلین لیس در گفتوگو با بیبیسی اظهار داشت: «اغلب سوابق فسیلی فقط شامل یک دندان میشود که این جا و آن جا پیدا میشود، از این رو یافتن نمونهای نظیر این بسیار کمیاب است و البته به نوعی خوش شانسی.»
او میافزاید: «پارانتروپوس روباستوسها تقریبا همزمان با اجداد مستقیم ما هوموارکتوسها زندگی میکردهاند و این جمجمه در نزدیکی فسیل یک کودک هومو ارکتوس کشف شده که تیم پژوهشی در همان محوطه در سال ۲۰۱۵ کشف کرده بودند.»
دکتر لیس میگوید: «این دو گونه تفاوتهای بسیار زیادی داشتند، هوموارکتوس مغز نسبتا بزرگ و دندانهای کوچکی داشتند و پارانتروپوس روباستوس دندانهای نسبتا بزرگ و مغز کوچکی داشتند که این مساله نشاندهنده مسیرهای فرگشتی متفاوت آنهاست.»
دکتر لیس افزود: «پارانتروپوس روباستوس احتمالا در گذر زمان به شکلی تکامل پیدا کرده که در موقع گاز زدن و جویدن غذای سفت و غذاهایی که جویدن آنها دشوار بوده ( مانند ریشه سطحی گیاهان) بتواند با کمک آرواره و دندانش نیروی شدیدتری تولید کنند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
تحقیقات آینده روشن خواهند کرد که تغییرات محیطی آنها را تحت تنش غذایی قرار داده یا نه و این که این مساله چگونه بر تکامل انسان اثر گذاشته است.»
جس مارتین دانشجوی دوره دکترا در دانشگاه لا تروب میگوید این یافتهها که امروز در نشریه «نیچر اکولوژی و اوولوشن» منتشر شدهاند به درک بهتر ما از اجداد انسانیمان میانجامد.
آقای مارتین میگوید که کار با این فسیلهای انسانی مانند کار با مقوا است و او برای زدودن گرد و خاک باقیمانده از روی آن از نی پلاستیکی استفاده کرده است.
او میافزاید جمجمه کشفشده، نشان دهنده یک نمونه نادر از تکامل خُرد در اجداد انسان است که نشان میدهد پارانتروپوس روباستوس، مدل جویدن خاص خود را به تدریج، احتمالا طی صدها هزار سال، در پاسخ به تغییرات محیطی تکامل داده است.
تصور میشود که دو انسانتبار (hominin: گونههای شبیه انسان) یعنی هوموارکتوس (انسان راستقامت) و انسان هایدلبرگی همزمان با پارانتروپوس روباستوس در آفریقا زندگی میکردند.
© The Independent